Gdybym miał powiedzieć które dni w moim życiu zawodowym były dla mnie najważniejsze, to byty to dni 2 i 3 maja 1915 r., gdy ze wzgórz na zachód od Gorlic widziałem pobite wojska rosyjskie w odwrocie.

szef sztabu generalnego cesarsko-królewskiej armii austro-węgierskiej, marszałek polny Franz Conrad von Hotzendorf

Bitwa pod Gorlicami była jedną z kluczowych bitew pierwszej wojny światowej. To właśnie tutaj został przełamany front wschodni, a wojska rosyjskie zmuszone do odwrotu. Był to początek końca ówczesnej Rosji, która od tej bitwy dążyła po równi pochyłej ku klęsce. Bitwa rozpoczęła się w słoneczny poranek 2 maja, o godzinie 6:00 zmasowanym ostrzałem artyleryjskim trwającym na niektórych odcinkach do godz. 10:00. O rozmachu kanonady artyleryjskiej świadczą zapisy dowódców m.in. obserwujący ostrzał wzgórza Pustki w Łużnej gen. Artur Arz von Straussenburg zauważył: „Zjawisko to robi wrażenie czynnego wulkanu„. O godzinie 10:00 działa umilkły, a rozległy się gwizdki oficerów podrywających swoich podwładnych do ataku. Żołnierze ruszyli z okopów z głośnym okrzykiem „Huraaa!”. Jednak zmasowany ogień artylerii nie wszędzie utorował drogę nacierającym kompaniom…

100 lat po tym epizodzie, na terenie gminy Sękowa zorganizowano rekonstrukcję Bitwy pod Gorlicami w której udział wzięło ponad 350 rekonstruktorów m.in z Słowacji, Czech, Węgier, Austrii, Niemiec, Rosji i Polski.

Widowisko batalistyczne odwiedziła ogromna liczba ludzi, nie zabrakło również zagranicznych gości m.in. konsula generalnego Węgier, Słowacji, Rosji, Ukrainy. Na cmentarzu nr 123 w Łużnej odbyły się uroczystości państwowe. Całość widowiska była transmitowana na żywo w TVP Rzeszów: